5.Ayımız

Aylar nasılda geçmiş ve sen 5. ayını doldurmuşsun insan geriye dönüp bakınca zamanın nasılda geçtiğine şaşırıyor.Daha dün gibiydi hamileliğim geçen yıl nisan ayında öğrenmiştim ilk kez anne olacağımı koskoca bir yıl..ilk doktora gidişimiz gözümün önünde ne heyecandı minnacık bir kesenin içinde elma çekirdeği kadardın..şimdi 5. ayını doldurdun..Çok şükürler olsun bugünleri gördük..daha nice aylarında yıllarında hep yanında olmayı nasip etsin Allah'ım..Bu ay ilk kez elma,armut ve havuç suyu tattırdım sana bir iki kaşık hemen. tatlara yavaş yavaş alışman için..yeni tatları açken denememizi öneriyor doktorumuz tabi açken çocuğa meyve verince kollarını bacaklarını zor zaptediyordum daha olsa yicektin ama yoookkk öle herşeyin zamanı var bebeğim şimdilik tatları tanımayla yetinmeli ayrıca yeni tatların vücudunda alerji yapıp yapmadığını gözlemlemeliyiz..şimdiye kadar herhangi bir sorun olmadı..sende reddetmedin sevdin..inşallah ek gıda dönemimizde de iştahlı bir bebek olur yiyecekleri seçmezsin..

Her anım seninle dolu dolu geçiyor seni sevgiyle büyütmeye çalışıyorum..sen uyurkende koşa koşa ev işlerini yemekleri halletmeye çalışıyorum iş güç nasılsa olur ama benim kızımın annesinin ilgisine ve sevgisine ihtiyacı var birlikte kaliteli zaman geçirmemiz senin gelişimin için çok önemli.Sana ce eee yapıyordum kamera da elimde gülersin de güzel fotoğrafını yakalarım diye.Sonra ilk kez kahkaha atmaya başladın ben ceee yaptıkça nasılda gülüyordun ev telefonu çalıyordu ama bu anı hiçbirşeyin bölmesine izin vermedim kameraya çektim muhteşem bir duygu benim kızım kahkahalarla gülüyordu artık..

Bu aralar biraz keyifsizsin ne yaparsam yapayım mutlu olmuyorsun alt dişlerin önden görünüyor birazda beyazladı belki bu ay patlar dişin o yüzden çok hırslanıyorsun ne emmek istiyorsun nede uyku uyumak  azıcık kaşıyorum o zaman rahatlıyorsun..ateşin yok ama kakanın renginde değişiklik var zaten doktor kontrolümüzde gelmişti hastaneye gittik tahlilde yaptırdık şimdilik antibiyotik başlanmadı ama bakalım devam ederse yine götüreceğiz.Bu ayın sonunda kilon 7100 gr boyun 66cm kocaman maşşallahhhhhh kızıma nazar değmesin çok güzel gidiyor gelişimin anne sütü yarıyor kuzuma...Dökülen saçlarının yerine yenileri geliyor ve uzuyor yavaş yavaş benim kızım altıncı ayına başladı ilk yılını yarıladı..

Güneşli ve Güzel Bir Günden

Nihayet havalar ısındı bahar geldi..Hafta sonu kızımla gezintiye çıktık hava çok güzeldi biraz rüzgar esiyordu..Esila meraklı gözlerle etrafı inceliyordu keyfi yerindeydi tek sorunumuz şapkaydı bir numara büyük gelen şapkasının gözlerini kapatmasına sinirlenip çekiştiriyordu..Şapka takmayı hiç sevmedi doğduğundan beri doğru düzgün takamadık..Güzel bir gündü..ama bebekli olmak bebekli gezmeye çıkmak hiç te kolay değil..rüzgara güneşe gidilecek ortama dikkat etmek zorundasın..yinede çok keyifli ona etrafı tanıtmak..arabayı durdurduğumuz anda başlıyordun ağlamaya açık havada oturup bir bardak çay içemedik, kuzucum ağlamasın diye evimize geldik yorulmuştuk bahar havası da çarpıyor insanı..esila gelir gelmez hemen uykuya daldı..iyi oldu bu gezinti ,iyi geldi kızıma ve bana..bu havaları değerlendirmek lazım çok sıcaklarda gündüz çıkmak imkansız izmirde...

4.Ayımız

Güneşli günler geliyor,bahar geliyor..kış geride kalıyor yavaş yavaş...ve sen  büyüyorsun günden güne..Bu ay doktorumuz fış fış kayıkçı yapmamızı söyledi.Fış fışlara başladık anlayacağın..Anneannen gelmişti güneşli ve sıcak bir günde ilk kez Aliağa sokaklarında gezdin bebek arabanla parka gittik güneşlendirdik seni..Gözlerini açamıyordun ama..İkimizde çok mutlu olmuştuk henüz tek başımıza dışarı çıkmayı başaramamıştık çünkü..Bu ay bir kaç küçük bebeği olan arkadaşımla toplanmaya karar verdik böylece çocuklarımız içinde iyi olacaktı bir oyun grubu oluşacaktı..Her ay toplanacağız bundan böyle..Artık farkındalıkların daha da arttı isteklerini yaptırmaya çalışıyorsun..Biraz da hırçın ve sinirlisin 4. ay sendromu tuttu galiba emerken sinirlenip ağlıyorsun..Ne yapacağımı şaşırıyorum ,hatta sen ağlarken bende ağlıyorum doymuyormu endişesine bile kapılmaya başladım.Oysaki yeterli miktarda süt geliyordu..Doktor kontrolümüze gittik kilon gayet normal 6320 gr ve boyun 63 cm olmuş.Doktorum belki doymuyordur biraz gözlemle devam ederse ek olarak mama başlarız dedi.Bakalım geçecek mi bu durumun??Ben yinede ne olur ne olmaz diye evde  bir kaç kutu mama bulundurmaya karar verdim.Off anne olmak ne zormuş insanın en küçük bir şeyde nasıl da içi yanıyormuş..Annelerin hakkı ödenmez diye boşa dememişler...Annem seni şimdi daha iyi anlıyorum..Ben anne oldum ama annem beni hala küçük  bir çocuk gibi düşünür..Her zaman yanımda olur ne zaman darda kalsam ne zaman anne desem o hep yanımdadır..İyi ki varsın canım annem seni seviyorum bugünlere geldiysem hep senin desteğinle yanımda olmasan bile uzaktan uzağa verdiğin destekle anne olmanın güzelliklerini daha iyi anlamama sebep oldun..Esila'm  büyüsende kocaman bir kız olsanda sen annenin her zaman minik bebeği olarak kalacaksın ve ben tüm yaşamın boyunca yaşayacağın başarıların ve mutluluklarında olduğu gibi karşılaşacağın  her türlü zorlukta ,hatalarında, yenilgilerinde de yanında olacağım..Düşersen elimi uzatacağım..Dilerim hayat sana her zaman güzellikleri sunsun,dilerim şansın, bahtın,ışığın bol olsun...SENİ SEVİYORUM...

3.Ayımız

Büyüdün artık.. koca kız oldu diyo baban sana bakıp bakıp..Kız çocukları  babalarına hayranlık duyarmış en büyük aşkları babaları olurmuş..Kendimden bilirim..Babama çok düşkündüm o benim hayatta ki tek idolümdü hala da öyle..yanımızda olduğunu bizleri gördüğünü biliyorum..hep bi kızım olsun gözleri babam gibi olsun derdim..Şimdilik gözlerin yeşil babam gibi..değişmez diye umud ediyorum..Sende babana hayransın eve gelince babişin gülücükler atıyorsun ilgisini çekmek için herşeyi yapıyorsun kollar bacaklar hiç durmuyo kıpır kıpır onun kucağında uyumaya bayılıyorsun nasıl bir aşk bu:))Bu ay düzene girdi herşey çok ama çok mutluyum artık seni emzirebiliyorum ,gece uykularında düzenli gibi..Fiziksel gelişiminin yanı sıra motor becerilerin de gelişti odanın içinde başını çevirip bizleri takip edebiliyorsun,ellerini açıp oyuncakları tutabiliyorsun.Konuşmalara hı -agu gibi seslerle cevap veriyorsun.Bu arada anni diyorsun çok mutluyum.Ellerini emiyorsun..Zaman nasıl geçiyor bilmiyorum..Havaların ısınmasını iple çekiyorum bir yıldır eve kapandım artık kendimizi dışarı atmalıyız..Bu ay doktor kontrolümüze gittik ve kilon 5750 gr boyun 59 cm gelişimin normal sağlıkla büyüyorsun meleğim..

2.Ayımız

Gün geçtikçe büyüyordun...Gülümsüyor minik minik sesler çıkarıyordun, ağlamanın dışında..Banyo yapmayı seviyordun..2009 u geride bırakıp yeni bir yıla giriyorduk .Yeni  yılı birlikte karşılamak seninle yepyeni bir yaşamı paylaşmak çok güzeldi...Henüz 37 günlüktün..İlk uzun misafirliğimizi yaptık  yılbaşı akşamı arkadaşlardaydık..Güzeldi ama ben tedirgin temkinli birazda gergin henüz çok rahat olamamıştım aman üşürmü ağlar mı rahat beslenir mi diye düşünmeden alamamıştım kendimi..Yinede çok iyi oldu ilk kez evden dışarda olmak arkadaşlarla olmak bana da çok iyi geldi..Hatta sağolsun Leyla teyzen ilk yılbaşı hediyeni bile almış sana..Biraz daha toparlanınca Bebek mevlünü yapmaya karar verdik.Tüm eşe dosta haber verdik sağolsunlar bu mutlu günümüzdede bizi yalnız bırakmayıp gelmişlerdi..Herşey çok güzel oldu sen prensesler gibiydin..Dualar okundu..Çok istemiştim seni sağlıkla kucağıma alınca evimizde mevlüt okutmayı çok şükür herşey gönlümüzce oldu..Bu ayın sonunda kilon 5000 gr  boyun 55 cm olmuştu..Uykuların hala düzenli değildi bazen gece ikiye kadar uyumuyordun..Kilo alınca toparlandın, kaşların bile belirdi.Anneni ve babanı tanıyorsun artık..

1.Ayımız

İlk ayımız oldukça zorladı beni çünkü hala istediğim gibi beslenemiyordun.Kesinlikle vazgeçmeyeceğim  Yüce Rabbimin bizlere bahşettiği dünyada eşi benzeri olmayan anne sütü ile beslemek tek amacım oldu..Gece ve gündüz kavramını hala bilmiyordun yirmi saate yakın uyuyordun ,nitelikli anne sütü almayışın ve uzayan sarılığın sebebiyle oldukça kilo kaybettin.Yaşamının ilk ayında henüz belirgin bir fiziksel değişimin yok.Bu ay sağlıklı beslenmen ve tüm rutin sağlık kontrollerinle geçti.Ayın sonuna doğru ikimizde daha rahattık birbirimize alışıyorduk bir ay nasıl geçti anlamadım..Birinci ay doktor kontrolümüze gittik 3760 gr ve 53 cm olmuştun.Büyüyordun canım kızım..

İlk Günlerimiz Zorlu Yollarımız Ve Birbirimize Alışmaya Çalışmamız..

İlk günler öyle zordu ki uyanmak bilmiyordun hastanede hemşireler sana uykucu  tembel köfte diyorlardı..Uyanman için seni soyup burnunu ayaklarını sıkıyolardı..Artık uyanmalıydın ama.. henüz o muteşem bağı kuramamıştık seninle..seni emzirmeye çalışıyordum ama nafile tüm çabalar boşa...sütümü sağıp kaşıkla besledim seni..toparlanır düzene girer diye umuyordum ama ne yazıkki saatlerce uğraşsamda başaramadım seni emzirmeyi.anne sütü alıyordun ama yinede çok üzülüyordum.

Hastaneden müthiş bir heyecanla eve geldik. Kurban Bayramının birinci günüydü babannen deden ve anneannen her an yanımızdaydı.Bu arada yanımızda olan bu mutlu anımızı paylaşan herkese sonsuz teşekkürler.

Gözlerimi senden alamıyordum nefes alıp verişini bile takip ediyordum hastanede kaldığımız iki gün boyunca gözlerimi bile kırpmamıştım öyle uykusuz ve yorgundum ki  yinede varlığın herşeyi unutturuyordu..Evde iki bayram coşkusu bir arada yaşanıyordu babamı kaybettiğim günden beri eskisi gibi sevemedim bayramları ama bu bayram bambaşkaydı içim içime sığmıyordu haykırmak hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum binlerce kez şükrediyordum Allah'a seni sağlıkla kucağıma aldığım için dünyaları verseler bu kadar mutlu olamazdım çünkü.

Doktor kontrolüne götürdük seni sarılığın artmıştı ve doktorumuz hastaneye yatıp fototerapi  almamız gerektiğini söyledi.Bu çok olağan bir şeydi ama yaşadığım lohusalık hüznü ile bu durum bana çok zor geldi..Bir kaç gün hastanede kaldık hiç sevmedin orayı ,küveze girdiğin an başlıyordun ağlamaya tabi bende dayanamayıp ağlıyordum.Neyse ki bunuda atlattık nihayet artık evimizdeydik..

Geceleri çok ağlıyordun gündüzleri çok uyuyordun..Henüz gece ile gündüzü ayırd edemeyecek kadar miniksin.

Belki de zamana ihtiyacımız var birlikte öğreneceğiz herşeyi..Zaman sadece birazcık zaman...

Hayatımıza Hoşgeldin Minik Kızım

Zorlu yollardan ,geçmek bilmeyen aylardan sonra nihayet sağlıkla meleğimle kavuştuk..Anne olduğumu işte şimdi hissediyorum ilk kez sesini duyduğum an zaman durdu hayat durdu cennetten bir kapı aralandı sanki..seni görüp dokunduğumda sana kavuşmak uğruna çektiğim tüm acıları unuttum çünkü herşeye değerdi varlığın..

Merhaba Anne, Merhaba Baba,Merhaba Tüm Sevdiklerim,Merhaba Hayat

      

          25 Kasım 2009  Saat 19:31 İzmir Çiğli Kent Hastanesinde 259 gün boyunca takibimi yapan  Doktorum Prof.Namık Demir sayesinde dünyaya geldim.Annem Esin KİRAZ , Babam Levent KİRAZ ve Ben Esila KİRAZ......
          9 ay süren uzun bir yoldan geldim. Çok yorgunum , öyleki büyük bir özlemle görmeyi hayal ettiğim anneme ve babama doya doya bakacak gücüm yok. Çok uykum var gözlerimi açamıyorum ama kokunu hissediyorum annecim. Bu ses , bu koku öyle tanıdık ki kendimi sonsuz güvende hissediyorum.